بررسی تاثیر دو روش آموزش مرسوم و آموزش مبتنی بر استاندارد ارتباطات بر مهارت حل مسئله کلامی و عملکرد برقراری ارتباط ریاضی دانش آموزان ناشنوا پایه سوم راهنمایی

اگر هدف از آموزش دروس ریاضی مدرسه ای، درگیر کردن دانش آموزان با کار ریاضی باشد، دیگر کلاس های درس مکانی ساکت و بدون کلام که هر دانش آموز به تنهایی با ایده های ریاضی درگیر شود، نخواهد بود. اگر قرار است دانش آموزان با مباحثات ریاضی درگیر شوند و شواهد و استدلال ریاضی تولید کنند، نیاز دارند در مورد راه های بیان و ارائه استدلال های خود به دیگران و به معلمشا ن، گفتگو کنند. همچون دیگر ابعاد و جنبه های ریاضی ، زبان و ارتباطات نیز باید آموزش داده شود و در کلاس های درس یاد گرفته شود.. متاسفانه بررسی ها نشان می دهد که دانش آموزان ناشنوا در حل مسائل ریاضی چندان موفق نیستند و نسبت به دانش آموزان شنوا نمرات پایین تری را کسب می کنند. عملکرد ضعیف دانش آموزان ناشنوا در این حوزه ناشی از تلفیق عوامل زبان شناسی، شناختی و تجربی [وابسته به تجربه] است. در این تحقیق نقش استاندارد ارتباطات در ارتقاء مهارت حل مسائل کلامی ریاضی دانش آموزان ناشنوا پایه سوم راهنمایی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که با آموزش مبتنی بر استاندارد ارتباطات مهارت دانش آموزان درحل مسائل کلامی ریاضی به صورت معناداری افزایش پیدا کرده است..